نیستی و اتفاق های تلخ ، ساده می افتند
نیستی و ترس های کوچک ، بزرگ می شوند
و مهم نیست چند شنبه است
و مهم نیست ساعت چند است
چه احمقانه زنده ام
چه وحشیانه نیستی...

کاش بعد از ۲۷ سال بالاخره بفهمم باید قدر چیزی که دارم رو همون موقع بدونم

کاش بفهمم اتفاق بهتری هیچوقت منتظر ادم نیست

کاش ...

توو مِه فرو میریم سال هزار و چند با تو ...